tęsknię za naszymi rozmowami wiesz? tęsknię za Twoimi slowami które trafiały prosto do mojej duszy. Tęsknię za naszym nocnym przesiadywaniem, za chwilami kiedy zapewniałeś mnie, że sobie poradzimy bo się kochamy. Pamiętam jak planowaliśmy nasze pierwsze spotkanie, pamiętam, że wybieraliśmy pogodę, porę dnia, nawet to w co będziemy ubrani. Pamiętam jak powtarzałam Ci, że Ty będziesz musiał cały czas mówic bo ja będę się wstydziła. Pamiętam wszystko wiesz? Każde pojedyncze słowo, i zdania które te słowa tworzyły. Pamiętam każde szybsze uderzenie serca i każde jego zwolnienie gdy się o Ciebie bałam lub kiedy zostawiałeś mnie samą. Pamiętam pierwszą poważną kłótnie, o te zdjęcia. Pamiętam jak nie potrafiłam funkcjonować, jak zniszczyłeś mój realny świat nawet w nim nie będąc fizycznie. Wszystko kojarzyło mi się z Tobą, miejsca, ludzie, choć w rzeczywistości nie miałeś z nimi nic wspólnego. Nie potrafiłam mówić, jeść, płakać, rozmawiać. Nie umiałam nic, nie chciałam nic oprócz tego żebyś wrócił. I wróciłeś po kilku dniach znów byłeś, jakby nigdy nic zaczęliśmy normalnie żyć, jeśli nasze wspólne życie można nazwać 'normalnym' to właśnie wtedy takie było- normalne, choć jeszcze kilka dni temu chciałam umrzeć. Byłam gotowa na wszystko ale nie na Twoje odejście.
Później kolejna więszka kłótnia o Twoją byłą, pamiętam tę noc kiedy nie mogłam opanować łez, pamiętam jak powtarzałeś mi, że ona się nie liczy że przecież kochasz tylko mnie. Pamiętam nawet dokładnie Twoje słowa, kiedy powiedziałam, że ona chce być częścią Twojego świata. Powiedziałeś ' Może sobie chcieć, a poza tym jak ona może być częścią mojego świata skoro Ty nim jesteś?' Pamiętam to tak dokladnie i to co wtedy czułam, to było szczęście. Pamiętam te wszystkie łzy i dni w których byłeś ze mną właściwie przez cały czas. Pamiętam wszystko, pamiętm Ciebie choć nie powinnam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz